pociąć się

pociąć się
pociąć się {{/stl_13}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'pokaleczyć sobie ciało (zwłaszcza twarz, ręce) czymś ostrym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pociąć się przy goleniu. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}środ. {{/stl_8}}{{stl_7}}'przeciąć sobie kilka razy ciało, zwłaszcza na rękach, w celu wyrażenia buntu, sprzeciwu wobec czegoś lub dokonując samobójstwa': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chyba się potnę, jak mnie wezmą do wojska. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • porżnąć — a. porznąć dk Va, porżnąćnę, porżnąćniesz, porżnąćnij, porżnąćnął, porżnąćnęła, porżnąćnęli, porżnąćnięty, porżnąćnąwszy 1. «rżnąc, wiele czegoś pociąć, naciąć; rozciąć, zarysować coś w wielu miejscach; rżnąc podzielić coś na wiele części; pociąć …   Słownik języka polskiego

  • sztuka — ż III, CMs. sztukauce; lm D. sztukauk 1. «dziedzina ludzkiej działalności artystycznej, wyróżniana ze względu na związane z nią wartości estetyczne (zwłaszcza piękno); jej wytwory stanowią trwały dorobek kultury» Sztuka współczesna, barokowa,… …   Słownik języka polskiego

  • urżnąć — a. urznąć dk Va, urżnąćnę, urżnąćniesz, urżnąćnij, urżnąćnął, urżnąćnęła, urżnąćnęli, urżnąćnięty, urżnąćnąwszy urzynać ndk I, urżnąćam, urżnąćasz, urżnąćają, urżnąćaj, urżnąćał, urżnąćany «uciąć, rżnąc oddzielić, odłączyć coś od czegoś; odciąć»… …   Słownik języka polskiego

  • poharatać — dk I, poharataćam, poharataćasz, poharataćają, poharataćaj, poharataćał, poharataćany 1. posp. «poranić, dotkliwie skaleczyć w wielu miejscach» Poharatać rywala nożem. Poharatać sobie szkłem nogę. 2. posp. «pociąć, podziurawić, połamać,… …   Słownik języka polskiego

  • kawałeczek — m III, D. kawałeczekczka, N. kawałeczekczkiem; lm M. kawałeczekczki «mały kawałek, cząstka czegoś; mały odcinek, fragmencik» Kawałeczek chleba, masła, sznurka. Podrzeć, pociąć, pokroić, potłuc na drobne kawałeczki. Nauczyć się kawałeczek wiersza …   Słownik języka polskiego

  • pasek — m III, D. pasekska, N. pasekskiem; lm M. pasekski 1. «mały, wąski pas noszony na ubraniu (zwykle w talii)» Pasek skórzany, plastykowy. Pasek do spodni. Pasek do płaszcza. Pasek od spódnicy. 2. «mały pas do łączenia, spinania, podtrzymywania… …   Słownik języka polskiego

  • porąbać — dk IX, porąbaćbię, porąbaćbiesz, porąbaćrąb, porąbaćał, porąbaćany 1. «rąbiąc pociąć, połupać coś na kawałki» Porąbać drzewo na opał. Porąbać stare sprzęty. ◊ Ktoś dałby się za kogoś porąbać «ktoś jest komuś bezgranicznie oddany, gotów na śmierć… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”